( पोस्ट नः 147 )
बुध्द आणि त्यांचा धम्म
तिसरा खंडः भाग पहिला
तथागत म्हणतात " मी मार्गदाता आहे, मी मोक्षदाता नाही ,"
------------------
15) श्रमण गौतम ज्याप्रमाणे आंकगणनेत आणि धनुर्विद्येत पायरी पायरीने प्रगती होते, त्याप्रमाणेच आम्हा ब्राम्हणांची आपल्या शिक्षणक्रमात क्रमशः प्रगती होते.
16) जेव्हा आम्ही शिकवणी देतो तेव्हा शिष्याला एकी एक दुरकी कोण तिरकी तीन चौके चार असे शंभरापर्यत पाढे शिकवतो गौतमा आता सांग तुझ्या धम्मामध्ये अशाच तह्रेने प्रगतीशील शिक्षण तुझ्या शिष्यांना मिळते काय ?
17) होय असेच मिळते ब्राम्हणा एखाद्या अश्वविद्येतील निपुण पुरुषांचे उदाहरण घेऊ. तो प्रथम जातीवंत घोडा घेऊन त्याला लगाम घालुन पहिला धडा देतो, नंतर तो त्याला अधिकाधिक शिकवु लागतो,
18) ब्राम्हणा ,अगदी त्याप्रमाणेच तथागत शिकाऊ माणसाला हाताशी धरतात आणि त्याला पहिला पाठ असा देतात,बंधु शीलवान हो आणि कर्तव्याच्या जाणीवेने स्वतःला संयमित करा प्रतिमोक्षाचे नियम पाळीत जा
19) सदाचार संपन्न हो क्षुद्र दोषातही भय आहे, हे ओळखुन स्वतःचे वर्तन ठेव विनयाचे परिपालन कर,
20) हे सर्व तो शिकल्यानंतर तथागत त्याला असा दुसरा पाठ देतात. ये श्रमणा हे डोळ्यांनी वस्तु पाहिली असता तिच्या बाह्य देखाव्याने अथवा तपशिलाने भारला जाऊ नकोस "
21) संयमरहित चक्षुरिद्रियाने रुपग्रहण करताना ज्या सतृष्ण वृत्ती पाण्याच्या पुराप्रमाणे माणसाच्या चिताला बुडवुन टाकतात . त्या द्रृर्वृतींना दुर ठेवण्याचा सतत प्रयत्न करीत रहा चक्षुरिद्रियाविषयी सावधान रहा चक्षुरिद्रिये संयमित ठेव
22) इतर इंद्रियांबाबतही असाच निग्रह कर जेव्हा कानाने एखादा आवाज ऐकतोस , नाकाने वास घेतोस, जिव्हेने रूची घेतोस, शरीराने वस्तुला स्पर्श करतोस आणि ज्या वेळी त्या वस्तुंच्या सामान्य दर्शनाने अथवा तपशिलाने मोडुन जाऊ नकोसं
23) शिष्यांनी असे इंद्रिय प्रभुत्व मिळविले की नंतर तथागत त्याला दुसरा असा पाठ देतात, श्रमणा ये हात राखुन खात जा खाताना चित्त सावध राहु दे केवळ एक खेळ किंवा शरीराचे चोचले अथवा वैयक्तिक शरीरसौष्ठव राखण्यासाठी म्हणुन खाऊ नकोस तर शरीरयष्टी ठिक राहावी, तिचे पोषण व्हावे तिला इजा होऊ नये आणि श्रेष्ठ जीवन जगता यावे यासाठी अन्न भक्षण करावे भोजनसमयी मनात सदोदित हा विचार असावा की मी माझ्या पहिल्या वेदनांचा निग्रह करीत आहे. नव्या वेदना उत्पन्न होऊ देणार नाही माझी जीवनयात्रा निर्दोष आणि सुखपुर्ण होईल
रोज वाचा
" बुध्द आणि त्यांचा धम्म "
बुध्दांनी मोक्षदानाचे आश्वासन दिले नाही
तथागत म्हणतात मी "मार्गदाता आहे ,मोक्षदाता नाही
1) " समतेच्या विचारांच्या प्रत्येक व्यक्तीने प्रत्येक रविवारी बुध्द विहारात "सकाळी " गेलेच पाहिजे "
2) अन्याय करणारयापेक्षा अन्याय सहन करणारा सगळ्यात मोठा गुन्हेगार असतो "
***
विश्वरत्न
डाँ.बाबासाहेब आंबेडकर
INDIA THAT IS BHARAT
9922047333
बुध्द आणि त्यांचा धम्म
तिसरा खंडः भाग पहिला
तथागत म्हणतात " मी मार्गदाता आहे, मी मोक्षदाता नाही ,"
------------------
15) श्रमण गौतम ज्याप्रमाणे आंकगणनेत आणि धनुर्विद्येत पायरी पायरीने प्रगती होते, त्याप्रमाणेच आम्हा ब्राम्हणांची आपल्या शिक्षणक्रमात क्रमशः प्रगती होते.
16) जेव्हा आम्ही शिकवणी देतो तेव्हा शिष्याला एकी एक दुरकी कोण तिरकी तीन चौके चार असे शंभरापर्यत पाढे शिकवतो गौतमा आता सांग तुझ्या धम्मामध्ये अशाच तह्रेने प्रगतीशील शिक्षण तुझ्या शिष्यांना मिळते काय ?
17) होय असेच मिळते ब्राम्हणा एखाद्या अश्वविद्येतील निपुण पुरुषांचे उदाहरण घेऊ. तो प्रथम जातीवंत घोडा घेऊन त्याला लगाम घालुन पहिला धडा देतो, नंतर तो त्याला अधिकाधिक शिकवु लागतो,
18) ब्राम्हणा ,अगदी त्याप्रमाणेच तथागत शिकाऊ माणसाला हाताशी धरतात आणि त्याला पहिला पाठ असा देतात,बंधु शीलवान हो आणि कर्तव्याच्या जाणीवेने स्वतःला संयमित करा प्रतिमोक्षाचे नियम पाळीत जा
19) सदाचार संपन्न हो क्षुद्र दोषातही भय आहे, हे ओळखुन स्वतःचे वर्तन ठेव विनयाचे परिपालन कर,
20) हे सर्व तो शिकल्यानंतर तथागत त्याला असा दुसरा पाठ देतात. ये श्रमणा हे डोळ्यांनी वस्तु पाहिली असता तिच्या बाह्य देखाव्याने अथवा तपशिलाने भारला जाऊ नकोस "
21) संयमरहित चक्षुरिद्रियाने रुपग्रहण करताना ज्या सतृष्ण वृत्ती पाण्याच्या पुराप्रमाणे माणसाच्या चिताला बुडवुन टाकतात . त्या द्रृर्वृतींना दुर ठेवण्याचा सतत प्रयत्न करीत रहा चक्षुरिद्रियाविषयी सावधान रहा चक्षुरिद्रिये संयमित ठेव
22) इतर इंद्रियांबाबतही असाच निग्रह कर जेव्हा कानाने एखादा आवाज ऐकतोस , नाकाने वास घेतोस, जिव्हेने रूची घेतोस, शरीराने वस्तुला स्पर्श करतोस आणि ज्या वेळी त्या वस्तुंच्या सामान्य दर्शनाने अथवा तपशिलाने मोडुन जाऊ नकोसं
23) शिष्यांनी असे इंद्रिय प्रभुत्व मिळविले की नंतर तथागत त्याला दुसरा असा पाठ देतात, श्रमणा ये हात राखुन खात जा खाताना चित्त सावध राहु दे केवळ एक खेळ किंवा शरीराचे चोचले अथवा वैयक्तिक शरीरसौष्ठव राखण्यासाठी म्हणुन खाऊ नकोस तर शरीरयष्टी ठिक राहावी, तिचे पोषण व्हावे तिला इजा होऊ नये आणि श्रेष्ठ जीवन जगता यावे यासाठी अन्न भक्षण करावे भोजनसमयी मनात सदोदित हा विचार असावा की मी माझ्या पहिल्या वेदनांचा निग्रह करीत आहे. नव्या वेदना उत्पन्न होऊ देणार नाही माझी जीवनयात्रा निर्दोष आणि सुखपुर्ण होईल
रोज वाचा
" बुध्द आणि त्यांचा धम्म "
बुध्दांनी मोक्षदानाचे आश्वासन दिले नाही
तथागत म्हणतात मी "मार्गदाता आहे ,मोक्षदाता नाही
1) " समतेच्या विचारांच्या प्रत्येक व्यक्तीने प्रत्येक रविवारी बुध्द विहारात "सकाळी " गेलेच पाहिजे "
2) अन्याय करणारयापेक्षा अन्याय सहन करणारा सगळ्यात मोठा गुन्हेगार असतो "
***
विश्वरत्न
डाँ.बाबासाहेब आंबेडकर
INDIA THAT IS BHARAT
9922047333
No comments:
Post a Comment